داکتر عبدالله درامریکا خواستار تمرکز زدایی قدرت گردید
موفقیت در انتخابات قسماً به پرزدنت کرزی و رفقایش در کابینه این تصور را داد که آنان به تفاهم مردم دیگر نیازی ندارند... این، آغاز ضعف وسستی افغانستان بعنوان یک دولت بود...امروزه شدیداً نیاز است که یک مباحثهء کلان در سطح ملی را در افغانستان در مورد چگونگی تمرکز زدایی از قدرت آغاز کنیم...هر چند شورا های ولایتی انتخابی را داریم ، اما هنوز نقش آنان در تأمین امنیت و توسعهء اقتصادی محلی کاملا تعریف نشده است
داکتر عبدالله درامریکا خواستار تمرکز زدایی قدرت گردید
داکتر عبدالله وزیر خارجه پیشین در اولین سفر خود به امریکا پس از دوسال، در یک رشته نشست ها و سخنرانی ها در محافل معتبر پژوهشی و تحلیلی امریکا اشتراک نمود. از جمله در یک نشست در «انجمن آسیا» به مسئلهء مهم تمرکز زدایی سیاسی در افغانستان تأکید نمود. از جمله داکتر عبدالله گفت که ما نیاز داریم تا اجتماعات محلی و رهبران شان را در پروسهء تصمیم گیری ها شامل بسازیم. هر چند شورا های ولایتی انتخابی را داریم ، اما هنوز نقش آنان در تأمین امنیت و توسعهء اقتصادی محلی کاملا تعریف نشده است. امروزه شدیداً نیاز است که یک مباحثهء کلان در سطح ملی را در افغانستان در مورد چگونگی تمرکز زدایی از قدرت آغاز کنیم.
داکتر عبدالله درین نشست گفت تلاشهای سیاسی در سال 2001 تا چند سال از پشتیبانی و تفاهم اقشار و بخش های مختلف جامعهء افغانستان برخوردار بوده که نتایج مثبتی به بار آورد اما اکنون آن روحیهء همکاری جمعی شدیداً آسیب خورده است.
داکتر عبدالله افزود: فکر میکنم انتخاب پرزدنت کرزی در سال 2004 طی یک پروسهء شفاف و با حمایت بخش های وسیع مردم افغانستان صورت گرفت، اما این موفقیت قسماً به پرزدنت کرزی و رفقایش در کابینه این تصور را داد که آنان به تفاهم مردم دیگر نیازی ندارند.
روحیه ای که نیروهای مختلف سیاسی را با بینش مشترک افغانستان دموکراتیک و صلح آمیز گرد هم آورده بود، رنگ باخت. این، آغاز ضعف وسستی افغانستان بعنوان یک دولت بود.
وزیر خارجه سابق افغانستان گفت زمانیکه طالبان در افغانستان شکست خوردند به پاکستان فرار کردند، جاییکه شبه نظامیان به آنان کمک نمودند تا سازماندهی مجدد یافته و دوباره در افغانستان فعال گردند. سپس حالات عراق پیش آمد و امریکا را بخود مشغول ساخت. اما هنوز هم میزان کمک و توجه به افغانستان کم نشد، ولی آنچه که در نتیجهء جنگ عراق صدمه خورد ، توجه و تمرکز امریکا به اوضاع پاکستان بود. کاهش توان دولت افغانستان و افزایش کمک ها به طالبان در خارج از افغانستان ثمرهء این حادثه بود. داکتر عبدالله در حالیکه پشتیبانی اکثریت مردم افغانستان از پروسهء جاری را هنوز هم مطرح دانست، اما تذکر داد که باید به سرعت دست بکار شد تا اوضاع از کنترول خارج نگردد.
داکتر عبدالله گفت اساسی ترین نیاز فوری ما در افغانستان اینست که آقای کرزی بعنوان رئیس جمهور انتخابی و دیگر رهبران سیاسی باید دست به دست هم دهند تا پروسه در کلیت خود همچنان به پیش برود. ابتکار درین حالت باید از طرف رئیس جمهور و اطرافیانش باشد، زیرا اینکار یک پیام ثبات و عزم کار جمعی را در بر خواهد داشت. 25 جنوری 2008
موفقیت در انتخابات قسماً به پرزدنت کرزی و رفقایش در کابینه این تصور را داد که آنان به تفاهم مردم دیگر نیازی ندارند... این، آغاز ضعف وسستی افغانستان بعنوان یک دولت بود...امروزه شدیداً نیاز است که یک مباحثهء کلان در سطح ملی را در افغانستان در مورد چگونگی تمرکز زدایی از قدرت آغاز کنیم...هر چند شورا های ولایتی انتخابی را داریم ، اما هنوز نقش آنان در تأمین امنیت و توسعهء اقتصادی محلی کاملا تعریف نشده است
داکتر عبدالله درامریکا خواستار تمرکز زدایی قدرت گردید
داکتر عبدالله وزیر خارجه پیشین در اولین سفر خود به امریکا پس از دوسال، در یک رشته نشست ها و سخنرانی ها در محافل معتبر پژوهشی و تحلیلی امریکا اشتراک نمود. از جمله در یک نشست در «انجمن آسیا» به مسئلهء مهم تمرکز زدایی سیاسی در افغانستان تأکید نمود. از جمله داکتر عبدالله گفت که ما نیاز داریم تا اجتماعات محلی و رهبران شان را در پروسهء تصمیم گیری ها شامل بسازیم. هر چند شورا های ولایتی انتخابی را داریم ، اما هنوز نقش آنان در تأمین امنیت و توسعهء اقتصادی محلی کاملا تعریف نشده است. امروزه شدیداً نیاز است که یک مباحثهء کلان در سطح ملی را در افغانستان در مورد چگونگی تمرکز زدایی از قدرت آغاز کنیم.
داکتر عبدالله درین نشست گفت تلاشهای سیاسی در سال 2001 تا چند سال از پشتیبانی و تفاهم اقشار و بخش های مختلف جامعهء افغانستان برخوردار بوده که نتایج مثبتی به بار آورد اما اکنون آن روحیهء همکاری جمعی شدیداً آسیب خورده است.
داکتر عبدالله افزود: فکر میکنم انتخاب پرزدنت کرزی در سال 2004 طی یک پروسهء شفاف و با حمایت بخش های وسیع مردم افغانستان صورت گرفت، اما این موفقیت قسماً به پرزدنت کرزی و رفقایش در کابینه این تصور را داد که آنان به تفاهم مردم دیگر نیازی ندارند.
روحیه ای که نیروهای مختلف سیاسی را با بینش مشترک افغانستان دموکراتیک و صلح آمیز گرد هم آورده بود، رنگ باخت. این، آغاز ضعف وسستی افغانستان بعنوان یک دولت بود.
وزیر خارجه سابق افغانستان گفت زمانیکه طالبان در افغانستان شکست خوردند به پاکستان فرار کردند، جاییکه شبه نظامیان به آنان کمک نمودند تا سازماندهی مجدد یافته و دوباره در افغانستان فعال گردند. سپس حالات عراق پیش آمد و امریکا را بخود مشغول ساخت. اما هنوز هم میزان کمک و توجه به افغانستان کم نشد، ولی آنچه که در نتیجهء جنگ عراق صدمه خورد ، توجه و تمرکز امریکا به اوضاع پاکستان بود. کاهش توان دولت افغانستان و افزایش کمک ها به طالبان در خارج از افغانستان ثمرهء این حادثه بود. داکتر عبدالله در حالیکه پشتیبانی اکثریت مردم افغانستان از پروسهء جاری را هنوز هم مطرح دانست، اما تذکر داد که باید به سرعت دست بکار شد تا اوضاع از کنترول خارج نگردد.
داکتر عبدالله گفت اساسی ترین نیاز فوری ما در افغانستان اینست که آقای کرزی بعنوان رئیس جمهور انتخابی و دیگر رهبران سیاسی باید دست به دست هم دهند تا پروسه در کلیت خود همچنان به پیش برود. ابتکار درین حالت باید از طرف رئیس جمهور و اطرافیانش باشد، زیرا اینکار یک پیام ثبات و عزم کار جمعی را در بر خواهد داشت. 25 جنوری 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten